Секрет успеха Эриха Топпа. Тайны подводной войны, 1914–1945
Секрет успеха Эриха Топпа
В целом деятельность лодок VII серии у побережья США оказалась весьма успешной. Но результат, достигнутый «U552», не смогла повторить ни одна «семерка». Для того чтобы понять, почему успех Топпа так сильно отличается от достижений других командиров «семерок», также действовавших вместе с ним, нужно обратить внимание на некоторые моменты их активности в американских водах.
Как уже упоминалось, запас топлива лодок VII серии был гораздо меньше, чем у подводных крейсеров IX серии. По этой причине «семеркам» приходилось очень жестко экономить горючее, так как его излишний расход мог существенно сократить срок пребывания в районе патрулирования. Однако это удавалось сделать не всем и не всегда. В результате лодка, пробыв несколько дней на позиции, часто была вынуждена прерывать поход и начинать возвращение на базу с неполностью растраченным боезапасом, исчерпав свой лимит топлива. Помимо этого «семерка» из-за упомянутых проблем с горючим была также вынуждена резко ограничивать расстояние района своего действия и довольствоваться только теми целями, которые в нем встречались. Поэтому до вступления в строй подводных танкеров количество потопленных судов в прибрежных водах США у лодок VII серии было невелико, а их основной результат, достигнутый в походе, складывался из трех составляющих:
а) суда, потопленные по пути к берегам Америки,
б) суда, потопленные у берегов Америки,
в) суда, потопленные во время обратного пути во Францию.
«Девятки», не имевшие в этом плане таких проблем, были более результативны, набирая свой основной тоннаж именно у американского побережья. Хотя в течение первых двух месяцев подводные крейсера тоже были ограничены в своих действиях границами нарезанных им позиций, что впрочем, не помешало им добиться весьма солидных успехов благодаря своей большей автономности. Однако в дальнейшем Карл Дениц решил отойти от подобной тактики, предоставив «девяткам» больше свободы. 23 марта 1942 года штаб подводных сил передал на «U123» (Хардеген), «U105» (Шух) и «U160» (Лассен), находившимся в тот момент у берегов США, что теперь они могут вести свободную охоту на протяжении всего побережья от Северной Вирджинии до Флориды. Более обширный район действия дал возможность потопить Хардегену и Лассену почти по 40 000 брт каждому.
Найти подтверждения тому, что этот приказ касался и лодок VII серии, не удалось, однако именно Топп решил отойти от позиционных действий, предпочтя «стоянию на месте» у Уинтер Квортер свободную охоту на более широком участке побережья. Это не выглядело в глазах командующего подводными силами таким уж большим грехом с учетом тех успехов, которых достиг Эрих Топп, совершая переход от Уинтер-Квортер к мысу Лукаут в поисках новых целей. Дениц с похвалой отметил действия своего подчиненного: «Отлично выполненное задание. Командир лодки с удалью и умом действовал на мелководье и с успехом использовал предоставившиеся ему возможности
Формула успеха «U552» достаточно проста. Она сумела сохранить достаточно топлива для подобных действий (на момент 3 апреля Топп имел 75 метрических тонн соляра), в чем имеется несомненная заслуга его инженер-механика и «кочегаров». Имея в запасе лишних 15–20 тонн топлива, Эрих Топп не преминул воспользоваться возможностью расширить зону поиска целей, что не могло не сказаться на его результативности и позволило ему добиться гораздо больших успехов, чем если бы «U552» продолжала свои бесплодные атаки в районе устья Чинкотенгу. Любопытен тот факт, что лодка не использовала имеющуюся возможность дозаправиться топливом в море, в отличие от других «семерок», действовавших с ней в один период времени у побережья Америки, которые воспользовались услугами подводного танкера «U459».
Разумный расход горючего обеспечил Топпу возможность пересечь Атлантику в обоих направлениях и оставаться в районе патрулирования практически две недели[45].
Благодаря этому обстоятельству «красные дьяволы» стали лидерами по потопленному тоннажу среди подлодок «четвертой волны». Оценивая достижения «U552» за время ее первого и единственного похода к берегам США, можно сделать определенный вывод — ее действия были не только самыми успешными среди «семерок», оперировавших там, но и одними из самых результативных за все время действий немецких подводных лодок в этом районе Атлантики. Результат Эриха Топпа уступает только успехам Рейнхарда Хардегена во время «Паукеншлага», когда последний потопил 8 судов общим тоннажем 49 421 брт. В итоге «U552» удалось занять второе место по результативности за один поход среди всех немецких лодок, действовавших в районе между полуостровами Новая Шотландия (Канада) и Флорида (США) в течение первого полугодия 1942 года.
Пять лучших походов к Восточному побережью США немецких ПЛ с января по июнь 1942 года
«Буйство» немецких подводных лодок у восточного побережья США, начавшееся операцией «Паукеншлаг» 12 января 1942 года, закончилось практически день в день через три месяца. За это время немецкие подводники, пользуясь слабостью противника, сумели нанести ощутимый вред его судоходству, не потеряв при этом ни одной лодки в районе боевых действий. Однако, как и полагал Дениц, подобные успехи будут возможны, пока американцы не наберут достаточно сил и опыта, чтобы успешно противостоять натиску немецких субмарин.
Этот день наступил, когда 14 апреля 1942 года американский эсминец «Ропер» (DD-147) потопил «семерку» «U85» оберлейтенанта цур зе Эберхарда Грегера, застигнув ее на мелководье в районе косы Кити Хоук (Северная Каролина). В дальнейшем немцы уже не встречали там таких благоприятных условий, в которых им приходилось действовать ранее. Жар подводной войны был перенесен ими на юг, в Мексиканский залив и Карибское море, где они еще несколько месяцев наносили судоходству союзников чувствительные удары, пользуясь слабостью их противолодочной обороны в этих районах.
«U85» нашла свою гибель всего в нескольких милях от места, где Топп девятью днями раньше отправил на дно танкер «Байрон Д. Бенсон». Случилось собственно то, чего и опасался командующий подводными силами Германии. Лодка, застигнутая эсминцем на мелководье, была потоплена, не сумев достичь спасительных глубин. Исходя из этого события можно с полной уверенностью сказать, что восьмой поход «U552» стал «лебединой песней» немецких подлодок у мыса Гаттерас, где они достигали весомых результатов, не неся при этом никаких потерь.
Данный текст является ознакомительным фрагментом.
Продолжение на ЛитРесГенГен на Тело казненного немецкого фельдмаршала Кейтеля: Фельдмаршал Кейтель умирал в петле , судорожно болтаясь на виселице 24 минуты. После того, как Кейтель наконец умер, было решено привязывать… | |
Abk Abk на Советские артиллеристы наводят пушку ЗиС-3: сержант Матвеев подал новую, еще ни разу не слышанную Ваней команду: – На колеса! … | |
Abk Abk на Советские артиллеристы наводят пушку ЗиС-3: дивизионное орудие Единодушно одобряю и поддерживаю. Мо-лод-цы!!! Еще бы и про наводку(методом изгиба ствола) подправить | |
mihel на Польский маршал Эдвард Рыдз-Смиглы прикрепляет к знамени орден “Военной доблести”: Орден полк получил еще в 1920 г. До 1937 г. в Польше имелось некое разделение в символах на хоругвь(Chorągiew) и… | |
Alex GM на Польский маршал Эдвард Рыдз-Смиглы прикрепляет к знамени орден “Военной доблести”: Любопытно, за какие выдающиеся боевые заслуги полк в июле 1938 г. получил награду, вручаемую только во время войны или в… |
Немного о Кортике Кригсмарине или что было похищенно у Эриха Топпа
Здравствуйте уажаемые.При недавнем написания поста о самых результативных немецких подводниках 2 Мировой:https://id77.livejournal.com/3360905.html внимательно изучал их биографии и при прочтении информации об Эрихе Топпе наткнулся на такой отрывок:
“Даже после ухода на пенсию, Эрих Топп продолжал вести очень активный образ жизни. Когда здоровье стало подводить он стал путешествовать с патронажной сестрой. Топп очень много общался со своими сослуживцами и простыми людьми, которые его боготворили. Его дом был открыт для посетителей, один из которых оказался нечист на руку и украл позолоченный кортик инкрустированный бриллиантами (“Ehrendolch”), которым Топп был награжден в августе 1942 года адмиралом Рейдером. Таких кортиков в Мире существует всего 2. Попытки сына Топпа вернуть кортик обращаясь к ворам через газеты и Интернет никакого результата не дали. Кортик так и не был возвращен законному владельцу и, скорее всего, хранится тайно в какой-нибудь частной коллекции”.
Заинтересовался, решил проверить. И что могу сказать – автор не совсем прав. Точнее прав частично и очень преувеличил.
у Топпа действительно был кортик и его украли. Но о какой-то сверхэкслюзивности говорить не стоило
Речь тут идет о Почетном кортике Кригсмарине (Ehrendolch der Kriegsmarine). и это, по моему глубокому убждению, самый красивый кортик Третьего Рейха – с дамасским клинком и бриллиантами в навершии.
Он вручался с 1939-1944 г. лично Главнокомандующими ВМФ, до 1943 года гроссадмиралом Эрихом Редером (Erich Johann Albert Raeder), после 1943 года гроссадмиралом Карлом Деницем (Karl Doenitz). Кортик вручался за особые военные заслуги перед Третьим Рейхом, всего было произведено 60 таких кортиков, но вручено только 17.
Условием для получения кортика было награждение Рыцарским Крестом железного креста с дубовыми листьями и мечами, как правило такие награждения были только за серьезные достижения в морских боях с противником. Если проводить аналогию с советскими боевыми морскими наградами, представленный кортик можно сравнить с флотоводческим орденом адмирала Ушакова I степени.
Почетном кортике Кригсмарине представляет собой вариант «люкс» моркого кортика обр. 1938 г.
Общая длина в ножнах – 42 см
Общая длина без ножен – 39,5 см
Длина клинка – 26 см
Толщина клинка – 1,9 см
Клинок кованый, дамасский, прямой, с тремя долами. На лезвии возле эфеса помещалась дарственная надпись, подпись гроссадмирала Редера (или Деница) и дата награждения. Надпись была сделана выступающими позолоченными буквами.
Свастику на головке рукояти украшают 17 мелких бриллиантов, а позолоченная спираль, обвивающая рукоять, изготовлена в виде ленты, изображающей ветвь с дубовыми листьями и желудями.
Сама рукоять всегда изготавливалась из слоновой кости. Ножны цельные с отдельно установленным устьем, выполнены из позолоченного метала, очень богато украшены объемными дубовыми листьями с якорем между двумя кольцами для ношения кортика на подвесе.
Было 4 варианта этого кортика, в завиимости от дартвенной надписи:
ипы подписей на клинках
1. «In dankbarkeit und True/Die Kriegsmarine» («С благодарностью и верностью»).
2. «In dankbarer Anerkennung» («С благодарным признанием»).
3. «Dem Ubootsieger»(«Командиру подводной лодки»).
4. «Dem tapferen U-Bootskommananten»(«Храброму командиру подводной лодки»).
Кортик Топпа относится к категории Raeder – Т. 3, то есть выдан гроссадмиралом Редером и надписью «Dem Ubootsieger»(«Командиру подводной лодки»).
Произошло награждение 17 Августа 1942. Кроме Топпа точно такой же кортик был у Гюнтера Прина (награждение 20 Октября 1940), Отто Кречмера (награждение 4 Ноября 1941) и Рейнхарда Йохана Хейнца (2 Сентября 1942)
Ну а самым редким из Почетных кортиков Кригсмарине получается Doenitz –Т.4. Всего 2 награждения – Вольфганг Лют, и Альбрехт Бранди.
Приятного времени суток.
Эрих Топп,Йоахим Шепке и Энгельберт Эндрас-подводные ассы – История флота Германии – – Каталог статей
Эрих Топп
(1914-2005)
Родился 2 июля 1914 года в Ганновере. Фрегатен-капитан Эрих Топп был подводным асом номер 3; командовал U-57, U-552 и U-2513. С июля 1940 года по август 1942 года он потопил 34 торговых корабля и один американский эсминец.
Карьера во флоте Эриха Топпа началась в апреле 1934 года. Он служил шесть месяцев на лёгком крейсере “Карлсруэ” перед тем, как перейдти в подводный флот в октябре 1937 года. Годом позже он стал офицером на U-46.
После четырёх рейдов с U-46, Топп принял коммандование над U-57. С этой подводной лодкой он потопил шесть кораблей общим водоизмещением 36862 тонн. U-57 была затоплена 3 сентября 1940 года после инцидента с норвежским кораблём “Рона”.
Топп получил в командование U-552 (тип VIIC), по прозвищу “Лодка Красного Дьявола”. Эрих в своём восьмом рейде на этой лодке в апреле 1942 года потопил 8 кораблей общим водоизмещением 45731 тонн.
В сентябре 1942 года Топп стал коммандиром 27-ой подводной флотилии. Он написал боевые инструкции для новой субмарины (тип XXI) в 1944 году, и когда война закончилась, Топп коммандовал одной из этих подводных лодок – U-2513. После капитуляции Германии Эрих Топп несколько месяцев занимался рыбным промыслом. В марте 1958 года он вернулся в армию. Затем Топп работал четыре года в США как член военного комитета НАТО. В чине контрадмирала Эрих Топп в 1969 году получил высокую правительственную награду (Великий Крест) и ушёл в отставку. С 1970 года по 1984 год он работал индустриальным консультантом.
***************************************************************************************
Йоахим Шепке
(1912-1941)
Родился 8 марта 1912 года во Фленсбурге. Он был кавалером Рыцарского креста с Дубовыми Листьями.
Начал карьеру в апреле 1930 года. Йоахим служил два года на крейсере “Дойчланд”, пока его не заметил Гюнтер Прин, и перевёлся в подводный флот в октябре 1935 года. Позже он провёл 18 месяцев в торпедной школе во Фленсбурге как инструктор, но в 1938 году стал командиром тренировочной подводной лодки U-3. С U-3 к Шепке пришел первые успехи. После января 1940 года он принял командование над U-19 и потопил девять кораблей общим водоизмещением 15715 тонн. В мае 1940 года был переведен на новую подводную лодку U-100 (тип VIIB). В первом своем рейде на новой субмарине от Киля до Лориента Шепке потопил шесть кораблей общим водоизмещением 25812 тонн и один корабль противника был серьезно поврежден.
Но капитан-лейтенант Йоахим Шепке стал известным как командир U-100 в сентябре 1940 года. Во втором рейде на U-100 за два дня он потопил семь кораблей общим водоизмещением 50340 тонн! Спустя два дня Шепке был награжден Рыцарским Крестом. 23 ноября 1940 года он потопил семь кораблей общим водоизмещением 24601 тонн. Неделю спустя Йоахим Шепке получил Дубовые Листья к Рыцарскому Кресту.
17 марта U-100, атаковавшая конвой НХ-112, пытаясь уйти, была запеленгована новым английским радаром и протаранена эсминцем “Вэнок”. Лодкой командовал капитан-лейтенант Йоахим Шепке, потопивший 39 кораблей противника (159130 т). В момент столкновения он был в рубке и погиб на месте. Спастись удалось немногим.
**************************************************************************************
Энгельберт Эндрас
(1911-1941)
Родился 2 марта 1911 года в Бамберге. Карьера началась в апреле 1935 года. В подводники был определен в октябре 1937 года. Эндрас присоединился к команде U-47 в декабре 1938 года в чине лейтенант цур зее (был старшим помощником Гюнтера Прина). Он стал одним из ведущих асов и потопил 22 корабля (128879 т.), дослужился до корветен-капитана. Эндрас провёл на U-47 до декабря 1939 года, когда оставил подводную лодку и после курсов переподготовки принял командование над U-46 (тип VIIB). Его первое патрулирование с U-46 было очень удачное. Эндрас потопил пять кораблей общем водоизмещением 35347 тонн, включая британский крейсер “Каринтия” водоизмещением 20277 тонн. Второй рейд на U-46 также имел успех. Даже с повреждённым перископом Эндрас потопил пять кораблей общим водоизмещением 27038 тонн. После возвращения на базу Энгельберт Эндрас был награжден Рыцарским Крестом Железного Креста. Пять рейдов спустя он получил к Рыцарскому Кресту Дубовые Листья. В сентябре 1941 года Эндрас оставил U-46 и месяцем спустя был переведен на подводную лодку U-567 (тип VIIС).
Командуя U-567, он погиб 26 декабря 1941 года, пытаясь потопить британский авианосец “Аудессити”. U-567 была засыпана глубинными бомбами и погибла северо-восточнее Азорских островов. Спастись не удалось никому.
Источник: http://Не помню сайта
Эрих Топп – Википедия
Эрих Топп (1914 ж. 2 шілде – 2005 ж. 26 желтоқсан) неміс тілінен үшінші орында тұрды U-қайық командирлері Екінші дүниежүзілік соғыс. Ол алушы болды Емен жапырақтары мен қылыштары бар темір кресттің рыцарлық кресі туралы Фашистік Германия. Ол жалпы саны 197.460 болатын 35 кемені суға батырдыбрутто-тонна (GRT). Соғыстан кейін ол Федеральмен бірге қызмет етті Германия Әскери-теңіз күштері, дәрежесіне жету Контерадмирал (арт-адмирал). Ол кейінірек қызмет етті НАТО.
Ерте өмірі мен мансабы
Топп дүниеге келді Ганновер 1914 жылдың 2 шілдесінде. Topp қосылды Рейхсмарин 1935 ж. 8 сәуірінде «Экипаж 34» құрамында (1934 ж. кіріс класы).[1 ескерту] Ол әскери базалық дайындықты 2-ші ротада тұрақты кеме дивизиясының 2-ші бөлімінде алды Балтық теңізі жылы Штральзунд (1934 ж. 8 сәуір – 1934 ж. 13 маусым).[Tr 1][Tr 2][Tr 3] Содан кейін ол ауыстырылды мектеп кемесі Горч Фок 1934 жылы 14 маусымда және жеңіл крейсерге Карлсруэ 1934 жылы 27 қыркүйекте. Пәрменімен Kapitän zur қараңыз Гюнтер Лютьенс, Topp жүзіп кетті Карлсруэ‘төртінші жаттығу круизі. Карлсруэ сол Киль 1934 жылы 22 қазанда. Кеме арқылы жүзді Скаген, Азор аралдары және Тринидад шығыс жағалауында Оңтүстік Америка, өтті Мүйіс мүйісі, оңтүстік батыс жағалауында, Ортаңғы және Солтүстік Америка Ванкуверге. At Каллао (25 қаңтар – 1935 ж. 6 ақпан) олар Перудың 400 жылдық мерекесіне қосылды. Карлсруэ арқылы саяхаттап, 15 маусым 1935 жылы Кильге оралды Панама каналы дейін Хьюстон, Чарльстаун және Виго, Испания.[3]
Саяхатынан кейін Карлсруэ, Topp негізгі курсанттар курсына қатысты Мюрвик әскери-теңіз академиясы (1935 ж. 30 маусым – 1936 ж. 29 маусым).[Tr 4] Осы уақыт аралығында ол әскери-теңіз академиясында дәрежесіне дейін жоғарылады Fähnrich zur қараңыз (офицер-курсант) 1935 жылдың 1 шілдесінде. 1936 жылдың 30 маусымынан бастап әр түрлі теңіз мектептерінде курсанттарға арналған қару-жарақ даярлау бойынша бірнеше арнайы курстардан өтті.[Tr 5] 1936 жылы 16 қазанда ол тағы ауыстырылды Карлсруэ, 1937 жылдың 31 наурызына дейін бортта болды. Келесі күні ол көтерілді Leutnant zur қараңыз (Екінші лейтенант) және 17 сәуірде аяқтаған торпедо курсынан өтті. 18 сәуірде ол тағы да жарияланды Карлсруэретінде қызмет етеді адъютант 1937 жылдың 4 қазанына дейін.
1937 жылы 5 қазанда Топп қайықпен жүзу мектебінде басталды Нойштадт Гольштейнде ол 1938 жылы 2 маусымда Фридрихсортта (Киль қаласы) әскери-теңіз офицерлерін даярлау бөлімінде нұсқаушы болғанға дейін.[Tr 6] Содан кейін Topp орналастырылды Вегенер флотилиясы 1938 жылы 26 қыркүйекте. Ол жерде 1-ші күзет офицері болып тағайындалды U-46 бұйрығымен Kapitänleutnant Герберт Солер. 1939 жылдың 1 сәуірінде Топп жоғарылатылды Oberleutnant zur қараңыз (подполковник).
Ұлттық социализм
1933 жылы мамырда Топп құрамына кірді Нацистік партия және 1934 ж Allgemeine-SS. Topp алды Гитлер анты, бұл «дұрыс нәрсе» екеніне сенімді болды. Соғыс басталғанға дейін оның құрдастары Топпты нацистік деп санайды. Топп танысу жасады Мартин Борман, Гитлердің жеке хатшысы және басшысы Нацистік партияның канцеляриясы. Борман Топптың экипаж мүшесі Вальтер Бухтың әпкесіне үйленді. Топп Борманның резиденциясына шақыруға жақын болды Берхтесгаден. Топптың саяси көзқарасын ағасы бөлісе алмады. Оның некедегі анасы Анна Топп болды Еврей. Нацистік билік кезінде ол жіберіліп, аман қалды Терезенштадт геттосы. Топп өзінің естеліктерінде сенбейтінмін деп мәлімдеді Нацистік идеология. Бір талдаушы «қарама-қайшылықтар мен Топтың жеке бағыты кез-келген сандық зерттеудің шектеулерін анық көрсетеді» деп жазды [оның саяси сенімі].
Топп нацистік режиммен және соғыстан кейінгі қылмыстарымен келісімге келді. Ол бұрынғы жолдастарымен олардың не үшін күрескені туралы қызу дауларға түсті. Топп Адмиралға ерекше сын айтты Карл Дониц, U-қайықтардың бас қолбасшысы, кейінірек Kriegsmarine. Соғыстан кейін Топп неміс әскери-теңіз қолбасшылығы және оның бастығы Карл Дониц біледі деген көзқарасын білдірді Холокост. Топп Доництің міндеттемесіне сілтеме жасады Ұлттық социализм, Гитлерге таңдану және оның жанында болу Позеннің сөйлеген сөздері. Топп Доництің өзін саяси емес сарбаз ретінде көрсетуге сын айтты. Топп Дониц туралы айтты, оның бұл туралы ештеңе істемеуі «бұл ессіз қылмыстарға пассивті төзімділікке өте жақын». Донецтің кейіпкеріне шабуыл жасау кезінде бұрынғы кеме командирлері аз болған. 1943 жылдан бастап оның геттодағы тәтесінің бастан кешуі бұған себеп болуы мүмкін. Соңы оны шақырған кезде Дониц жеке өзі Топпен бетпе-бет келді. Ол Топпты «Мен түсіндім, мені өлім жазасына кесу керек еді?» Деген сұрақпен сәлемдесті. Ол Топқа өзінің айыптауымен, астын сызумен және хатымен таныстырды Сэмюэль Элиот Морисон, ресми тарихшысы Америка Құрама Штаттарының Әскери-теңіз күштері, ол Доництің нацистік қылмыстар туралы ештеңе білмейтіндігін қорғады. Допитке Топтың айыптауларын немесе кейінірек Топтың айтқанындай «күдіктерін» айтқан Морисон болды.
Екінші дүниежүзілік соғыс
Екінші дүниежүзілік соғыс келесіден басталды Германияның Польшаға басып кіруі 1939 жылдың 1 қыркүйегінде. U-46Солердің басшылығымен теңізде 19 тамыздан бастап, портқа 15 қыркүйекте оралды. Топп тағы үш патрульде жүзіп өтті U-46 (1939 ж. 3 қазан – 7 қараша, 1939 ж. 19 желтоқсан – 1940 ж. 10 қаңтар және 1940 ж. 11 наурыз – 23 сәуір). Осы кезекшіліктер кезінде U-46 7 028 кемені суға батырдыбрутто-тонна (GRT) 17 қазанда және 924 GRT басқа кемесі 21 желтоқсанда. Оның қызметі үшін U-46, Topp марапатталды Соғыс белгісі (U-Boot-Kriegsabzeichen) 1939 жылы 7 қарашада және Темір крест 2 класс (Eisernes Kreuz zweiter Klasse) 1940 жылы қаңтарда. 1940 жылы 1 мамырда ол ауыстырылды 1-қайық флотилиясы.
Командалық
U-57Қолбасшылығымен сегіз әскери патрульден кейін Kapitänleutnant Клаус Корт, командалық U-57 туралы 1-қайық флотилиясы Топпқа 1940 ж. 5 маусымда берілді. Топтың бесінші патрульі 1940 ж. 11 шілдеде Кильде басталды. Солтүстік Атлантикаішіне Солтүстік арна, және Минч. Себебі Gruppenhorchgerät, а гидрофон массив, техникалық қиындықтарды бастан кешуде, Topp алды U-57 жөндеуге арналған портқа. U-57 Бергенге 15 шілдеде келді, сол күні қайтадан тек 20 шілдеде Бергенге оралу үшін кетті. Екі күннен кейін, U-57 өзінің күзет қызметін бастауға мүмкіндік алды. The Befehlshaber der U-Boote (BdU – U-қайық қолының жоғарғы командирі) Topp-ге суға батып бара жатқан 12.773 GRT кеме суға батып кетті. 7 тамызда, U-57 кірді Лориент, Франция.
1940 жылы 14 тамызда, U-57 Лориенттен оныншы әскери патрульмен кетті. Тағы да Топп жетекшілік етті U-57 Солтүстік Атлантика, Солтүстік арна және Гебридтер. Бұл патрульде Кречмер 24 088 грт болатын үш кемені суға батырып, 5 407 GRT басқа кемесіне зақым келтірді. 1940 жылдың 3 қыркүйегінде, U-57 норвегиялық кемемен соқтығысқан Рона жанында құлыптау кезінде Brunsbüttel және батып кетті. Жоғалғаннан кейін U-57 – кейінірек қайық көтеріліп, жаттығу мақсатында пайдаланылды – Topp Темір Крестпен марапатталды 1-ші дәрежелі (Eisernes Kreuz erster Klasse) және бастапқыда 1-ші қайық флотилиясында қалды. 4 қарашада оны жіберді Blohm & Voss, кеме жасау Гамбург, құрылысқа арналған U-552, а VIIC типті қайық.
Аудару
U-552 U-552 Санкт-Назерге оралып, Койчка Топтың сол жағында тұрды1940 жылы 4 желтоқсанда Топп командирлікті алды U-552 және қайықты қайыққа жіберді 7-қайық флотилиясы. Теңіз сынақтары мен жаттығуларынан кейін, Topp, with Leutnant zur қараңыз Зигфрид Койчка оның екінші күзет офицері ретінде алды U-552 1941 жылдың 13 ақпанында алғашқы әскери патрульде. Патруль Солтүстік Атлантикаға, Ирландияның батысында, Кильде басталды. Сол күні олар Брунсбюттелге қарай беттеді, онда олар бір күн болды. Келесі күні, U-552 тоқтады Кукхафен кетер алдында Хелиголанд 15 ақпанда. Хелиголанда үш күн болғаннан кейін, Топп қайықты Солтүстік Атлантикаға алып кетті. U-552‘алғашқы патруль аяқталды Сен-Назер, Франция 16 наурыз 1941 ж. Бұл патрульде Topp 12 749 GRT екі кемені суға батырды.
Екінші патруль U-552 1941 жылы 7 сәуірде Сен-Назерден басталып, Солтүстік Атлантикаға, оңтүстікке қарай жеткізу бағыттарын бағыттады Исландия. Бұл патрульде BdU Topp-ке жалпы сомасы 24 319 GRT болатын үш кеме мен бір эскортты суға батырды деп есептеді. Патруль 6 мамырда қайтадан Сен-Назерде аяқталды. Шын мәнінде, Topp жалпы сомасы 15,970 GRT үш кемені суға батырып, 8190 GRT бір кемеге зақым келтірді, содан кейін оны батып кетті U-201 (Адалберт Шни). Topp-тің U-552 командирі болған екінші патрульі кезінде батып кеткен үшінші кеме әскерлер болды Нерисса (5,583 GRT, 207 адам қаза тапты және 84 адам аман қалды) 1941 жылы 30 сәуірде Солтүстік арнадан батысқа қарай шамамен 140 теңіз милінде. Бұл суға бату Екінші дүниежүзілік соғыс кезінде Ұлыбритания аралдарына жақындаған кезде катермен батып кеткен кеменің өмірі бойынша үшінші үлкен шығынға әкелді.[22]
25 мамырда Топп алды U-552 оның үшінші әскери патрульінде. Келесі күні, U-552 3 маусымда Солтүстік арнаға аттанар алдында Сен-Назерге оралды. BdU Топп 25,548 GRT үш кемесін суға батырды деп ойлады және ол оған марапатталды Темір кресттің рыцарь кресі (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes) 1941 жылдың 20 маусымында. Бұл патруль 2 шілдеде Сен-Назерде аяқталды. Кейінгі талдау нағыз тоннаждың 24,401 GRT-ге дейін жинақталғанын анықтады. Кемелердің бірі 10 948 GRT болды Норфолк. Кеме 4000 тонна жалпы жүктер арасында болат тақтайшаларын тасымалдады. Капитан Фредерик Лугхид пен 69 адам құтқарылды; бір адам жоғалды.
Korvettenkapitän Харро Шахт дайындық кезінде Топп командирі болды U-552‘төртінші патруль. Сен-Назерде 18 тамызда басталып, 26 тамызда аяқталған патруль 2 129 GRT бір кеменің суға батуына әкелді. Бұл кеме бұрын бүлінген U-564 (Рейнхард Сюррен). Осы патрульден кейін Topp жоғарылатылды Kapitänleutnant (Капитан лейтенант) 1941 жылы 1 қыркүйекте. Бесінші әскери патруль алынды U-552 оңтүстік-шығысында патрульдеу арқылы Солтүстік Атлантикке Гренландия. Топп 4 қыркүйекте Сен-Назерден кетіп, 18,687 GRT үш кемені суға батырды. U-552 5 қазанда Сен-Назерге оралды.
Рубен Джеймс және екінші бақытты уақытКелесі кезекшілік 25 қазанда басталып, 1941 жылдың 26 қарашасында Сен-Назерде аяқталды. Бұл сонымен қатар Койччканың бірінші күзет офицері ретіндегі соңғы әскери патрульі болды U-552. Қосулы U-552‘алтыншы әскери патруль Солтүстік Атлантикаға, шығысында Ньюфаундлендтің үлкен банктері, Topp батып кетті жойғыш USSРубен Джеймс 1941 жылы 31 қазанда, бірінші Америка Құрама Штаттарының Әскери-теңіз күштері Екінші дүниежүзілік соғыста оны жоғалтатын әскери кеме HX 156 конвойы. Торпедо алдыңғы журналға соғылып, кемені алшақтатып жіберді. Оның барлық офицерлері және экипаждың 100-ден астамы кемемен бірге түсті. Жою Рубен Джеймс арасындағы тез арада нашарлап бара жатқан дипломатиялық қатынастардың нашарлауына ықпал етті Фашистік Германия және әлі күнге дейін номиналды бейтарап Америка Құрама Штаттары. Президент Франклин Д. Рузвельт бұл оқиғаны қоғамдық пікірді еуропалықпен қарама-қайшылық ұстанымына ауыстыру үшін пайдаланды Осьтік күштер. Үшін қолдау 1930 жылдардағы бейтараптық актілері біртіндеп эрозияға ұшырады. 1941 жылғы 13 қарашада актіге енгізілген түзетулер АҚШ-тың сауда кемелерін қаруландыруға, олардың соғыс аймағында жұмыс істеуіне және оларға белсенді көмек көрсетуге мүмкіндік берді. Британ империясы оған қол жетімді тоннажды арттыру үшін. Гитлер және Нацистік басшылық АҚШ-ты бейтарап ұстағысы келді және теңіздегі байланысты азайту туралы бұйрық, кем дегенде, күшінде қалды Barbarossa операциясы жойды кеңес Одағы. Рузвельт эсминецтің британдық конвойды алып бара жатқанын, ұшып бара жатқанын ашық айтқан жоқ Америка Құрама Штаттарының прапорщигі, және құлату процесінде болды тереңдік зарядтары ол қайыққа түсіп, суға батқан кезде басқа қайықта.
1941 жылы 11 желтоқсанда Гитлер АҚШ-қа соғыс жариялады. Дониц тез арада шабуылдау операцияларын жүргізуді бұйырды Америка Құрама Штаттарының шығыс жағалауы. Код атауы Барабан соғысы (Unternehmen Paukenschlag), қайық флоты теңіздегі ең ірі жеңіліске ұшырады Америка Құрама Штаттарының Әскери-теңіз күштері тарихта. Бастапқыда саны аз болғанымен – бесеуі ғана – қайықшылар үйге шабуылдарды жағаға жақын басқан, бастап Ньюфаундленд дейін Мексика шығанағы. Американдық инициализацияның сәтсіздігі а жарық өшіру, кеме капитандарының бейбіт уақыттағы процедураларды сақтау туралы талаптары және тиімділігі жоқ теңіз қорғанысы үлкен шығындарға ықпал етті. Drumbeat кезінде 397 кеме суға батқан. Немістер бұл кезеңді «Екінші бақытты уақыт» деп атады. Топп Атлант мұхитынан өтіп, қосылды Wolfpack Zieten.
Oberleutnant zur қараңыз Альбрехт Бранди Топп экипажына командир ретінде қосылды U-552‘жетінші әскери патруль. Батыс Атлантикке патруль, Гранд Банктер Ньюфаундленд және Жаңа Шотландия 25 желтоқсанда Сен-Назерде басталды. Топп 1942 жылдың 27 қаңтарында Сен-Назайрға оралмас бұрын жалпы сомасы 10560 грт болатын үш кемені суға батырды. Топп өзінің торпедаларымен механикалық ақауларды бастан кешірді. 15 қаңтарда ол төртеуін шағын сауда кемесіне жұмсады Дейроуз бесінші суға батқанға дейін 800 метр қашықтықтан. Топп бұл оқиға туралы BdU-ға белгі берді. Топп батып бара жатқанда дәл осындай қиындықтарға тап болды Фрэнсис Салман, оңтүстіктен бес миль жерде Мүйіс жарысы. Қайталамаған сәтсіздіктер психологиялық тұрғыдан жүйкені бұзды. Мұздану мен ауа райының қолайсыздығына байланысты палубалық қоймадан қосалқы торпедаларды жүктей алмаған BdU оны үйіне шақырды.
Сегізінші соғыс патрульі алды U-552 Батыс Атлантикаға және Америка Құрама Штаттарының шығыс жағалауы. Топп 7 наурызда Сен-Назерден кетіп, 27 сәуірде оралды. Бұл патрульде ол жалпы көлемі 45 731 ЖРТ жеті кемені суға батырды. Теңізде болған кезде, Топпқа 11 сәуірде ол марапатталғандығы туралы хабарлама келді Емен жапырақтары бар темір кресттің рыцарлық кресі (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub). Ол Вермахттың осындай құрметке ие болған 87-ші мүшесі болды. 11 сәуірде, Карл Дониц оны сондай-ақ «Гауһар таспен» соғыс белгісімен марапаттады (U-Boot-Kriegsabzeichen mit Brillanten).
Топптың батып кетуі SSДэвид Х. Атутер өзінің іс-әрекетіне көлеңке түсірді. Ол жағалаудағы пароходты байқап қалған кезде Chincoteague, Вирджиния 1942 жылы 3 сәуірде ол бетке шықты U-552, оны астерден басып озды және капитанға берілу мүмкіндігін ұсынбастан, палубалық мылтықпен 600 ярдтан шабуылдап, барлығы 93 оқ атқан. Капитан Билл Уэбстер снарядтан қаза тапты. Atwater’s азаматтық Merchant Marine 27 адамнан тұратын экипаж шабуыл кезінде 24 қаза тапты.[45] Бір есеп бойынша, қашан Америка Құрама Штаттарының жағалау күзеті нөмір 218 Легаре пайда болды, ол кеменің суға батып бара жатқанын көрді, оның діңгегінің бірнеше футы әлі көрініп тұрды Денелер, оның ішінде пулемет саңылаулары бар құтқару қайығының жұмбағында да көрінді.[45] Оның автоматтандырылған қорғансыз экипаж мүшелеріне тікелей дәлелдемелер жоқ, және Топптың әйгілі мансабында немесе соғыстан кейінгі әрекеттерінде оның мұндай әрекетке қабілетті екендігі туралы ешнәрсе жоқ.
Топтың тоғызыншы әскери патрульі U-552 Испанияның батысында, Солтүстік Атлантикаға барды. 9 маусымда Сен-Назейрден кетіп бара жатқанда, Топп он күн өткеннен кейін портқа оралмас бұрын жалпы құны 15,825 GRT болатын бес кемені суға батырды. Topp күшті қасқырлар тобының бір бөлігін құрады HV 84. Топп колоннаға батыстан солтүстік-батысқа қарай 400 теңіз милін (460 миль; 740 километр) аралады Корунья. Топп өзінің барлық жетістіктеріне осы патрульде HG 84-ке қарсы қол жеткізді. Оның оныншы және соңғы әскери патрульінде U-552, Topp 14 555 GRT екі кемені суға батырып, тағы 18720 GRT екі кемеге зақым келтірді. Топп 4 шілдеде Сен-Назерден кетіп, 13 тамызда Солтүстік Атлантикадан оралды. Оралғаннан кейін ол марапатталды Емен жапырақтары мен қылыштары бар темір кресттің рыцарлық кресі (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub und Schwertern) 17 тамызда. Ол Вермахттың осындай құрметке ие болған 17-мүшесі болды. Сол күні ол сондай-ақ жеңілдікпен көтерілді Korvettenkapitän (Корветт капитан) мен Дониц оған құрметті қанжарын сыйлады Kriegsmarine бриллиантпен.
Жағалау
U-2513 Ки-Уесттен тыс, 1946 ж. қазанКомандалық U-552 берілді Kapitänleutnant Клаус Попп. Топп 7-ші қайық флотилиясында ресми түрде 4 қарашаға дейін бастық болып тағайындалғанға дейін болды 27-қайық флотилиясы, негізделген флотилия Готенгафен (қазір Гдыня, Польша). 1944 жылы тамызда Топп кафедра меңгерушісі болып тағайындалды ХХІ сүңгуір қайықтар бірінші суасты қайықтары, ең алдымен, суға батып жұмыс істеуге арналған. Бұл қызметте ол жоғарылатылды Фрегатенкапитан (Фрегат капитаны) 1 желтоқсан 1944 ж.
1945 жылы 23 наурызда ол командир болып тағайындалды U-3010 ішінде 4-қайық флотилиясы, және командирі U-2513 ішінде 11-қайық флотилиясы 26 сәуірде. 1945 жылы 20 мамырда Топп алынды әскери тұтқын жылы Крагере, Норвегия. Ол 1945 жылы 17 тамызда босатылды. Топптың қайығы, U-2513, Құрама Штаттарының Әскери-теңіз күштері сынақтан өткізді. Америкалық есептер он екі түйінмен аяқталды, ол су астындағы жылдамдықпен, біздің алты флоттағы ең жақсы суасты қайықтарынан гөрі тыныш … он түйінге дейін ол өте тыныш ». Сол есеп бойынша ХХІ сүңгуір қайықты іздеу үшін кем дегенде жеті кеме қажет болды.
Кейінгі өмір және Бундесмарин
Профессор Герхард Граубнер мен Топп жобасын жасады және жасады Штадтале (қалалық іс-шаралар залы) Mülheim an der Rurr.1946 жылы 4 маусымда ол басталды Ганновер техникалық университетісәулет өнерін оқып, 1950 жылы инженер мамандығы бойынша бітірді. Ол сонымен қатар 1957 жылғы фильмнің техникалық кеңесшісі қызметін атқарды Акулалар мен кішкентай балықтар.[дәйексөз қажет]
1958 жылы 3 наурызда Topp қосылды Батыс ГерманияӘскери-теңіз күштері, сол кезде Бундесмарин (Федералды Әскери-теңіз күштері), дәрежесіне ие Фрегатенкапитан. Оның алғашқы тапсырмасы Führungsstab der Marine (Әскери-теңіз күштерінің қызметкерлері). 1958 жылы 16 тамызда ол НАТО әскери комитеті жылы Вашингтон, Колумбия округу, бастапқыда теңіз спикері ретінде, кейінірек штаб бастығы Вашингтондағы Германия делегациясының. Осы тапсырма кезінде ол жоғарылатылды Kapitän zur қараңыз (теңіздегі капитан / капитан) 1959 ж. 1 қарашада. 1962 ж. 1 қаңтарда Топп командир лауазымына ауыстырылды Бундесмарин‘с Amphibische Streitkräfte («амфибиялық күштер»), ол 1963 жылдың 30 қыркүйегіне дейін қызмет етті. Сонымен қатар, 1962 жылдың 1 қарашасында ол командирдің міндетін атқарушы болып тағайындалды. U-қайықтар, 1962 жылдың 1 желтоқсанына дейін осы қызметте.
Содан кейін Топп штабтың бастығы болып тағайындалды Флоттенкомандо (Флот қолбасшылығы) 1963 жылы 1 қазанда. 1965 жылы 1 шілдеде ол қолбасшылық бөлімін басқарды Führungsstab der Marine ішінде Федералдық қорғаныс министрлігі.[Tr 7] Сол жерде Топп жоғарылатылды Флоттилленадмирал (флотилия адмирал) 1965 жылы 15 қарашада. 1966 ж. 1 қазанда Топп депутат болып тағайындалды Әскери-теңіз күштерінің инспекторы және сол уақытта бастығы болды Führungsstab der Marine Федералдық қорғаныс министрлігінде. Бұл рөлде Topp жоғарылатылды Контерадмирал (Контр-адмирал) 1966 жылы 21 желтоқсанда. Топп бұл қызметті 1969 жылдың 30 қыркүйегіне дейін атқарды. Содан кейін ол теңіз инспекторымен 1969 жылдың 31 желтоқсанында зейнетке шыққанға дейін қызмет етті. Бундесмарин, Topp командир крестімен марапатталды Германия Федеративті Республикасының Құрмет белгісі ордені (Großes Verdienstkreuz des Verdienstordens der Bundesrepublik Deutschland) 19 қыркүйек 1969 ж.
1968 жылы Топп жоспарлар мен саясат бөлімінің бастығы ретінде қарастырылды Солтүстік Еуропа одақтас күштері (AFNORTH) in Колсас, Норвегияны сол кезде неміс басқарды Контерадмирал Генрих Эрдманн. The Еуропалық одақтастардың жоғарғы қолбасшысы (SACEUR), АҚШ генералы Лайман Лемницер, бастапқыда бұл номинацияны мақұлдаған болатын. Неміс-норвег қарым-қатынасын қажетсіз күйзелтпеу үшін, Топп Екінші дүниежүзілік соғыста төрт норвегиялық кемені суға батырды, кейінірек Лемницер Топқа қарсы шешім қабылдады және оны тағайындады Контерадмирал Фридрих Гуггенбергер орнына.
Бундесмариннен зейнетке шыққаннан кейін, бірнеше жыл бойы Топп неміс верфінің техникалық кеңесшісі болды HDW AG. Оның НАТО-ның кеңесшісі ретіндегі қызметі 1965 жылы фильмде еркін бейнеленген («Коммодор Вольфганг Шрепке» ретінде) Бедфордтағы оқиға. Оның естеліктері «О-қайық командирінің Одиссеясы: Эрич Топтың естеліктері» 1992 жылы жарық көрді. 1996 жылы баспагер / тарихшы Топптан сұрағанда. Теодор П.Савас Германияның қайық командирлері туралы очерктер жинағына Алғы сөз жазу үшін, ол жақын досы туралы жарна жіберді Энгельберт Эндрассэкипажымен және қайығымен жоғалған U-567 1941 жылдың желтоқсан айының аяғында Гибралтардан тыс жерде. Топп Американың шығыс жағалауындағы кезекті күзетінде олардың достығы туралы жеке жазған, бірақ оны ешқашан баспаға ұсынбаған. Эссе неміс тілінен аударылып, оған доктор Эрик Руст сілтеме жасап, «Тыныш аңшылар: Екінші дүниежүзілік соғыстың неміс кеме командирлері» (1997, 2003, 2005) бөлімінде пайда болды. Савас сонымен қатар Топпты 2001 жылғы сүңгуір қайықтарды модельдеу компьютерлік ойынының техникалық кеңесшісі ретінде қызметке қабылдады Silent Hunter II, және онымен бірқатар сұхбаттар ойында пайда болады. Ол Екінші дүниежүзілік соғыс кезінде суасты қайықтарына сұхбат берді Нова (телехикаялар) арнайы Гитлердің жоғалған суббастаған сүңгуірлер командасының күш-жігері егжей-тегжейлі көрсетілген Джон Чаттертон және Ричи Колер Нью-Джерси жағалауынан 65 миль қашықтықта орналасқан белгісіз неміс U-Boat сынықтарын анықтау; апат ретінде анықталды U-869.
Оның жақын қайтыс болған жолдасы Эндрассқа арналған майлы суреттер соғыстан кейін қайтыс болғанға дейін оның үйінде ілулі тұрған. Рейн өзеніне қарайтын оның алдыңғы бөлмесінде U-552 перископының шыңы болды, ол соғыстан кейін оның кейбір экипаж мүшелері қолға түскен қайықтан шығарып алып, естелік ретінде оған өтті. Томастың айтуынша 1940 жылдың қыркүйегінде.
Әдебиеттер тізімі
Дәйексөздер
Библиография
- Бен-Яхуда, Нахман (2016). Қатыгездік, ауытқушылық және суасты қайықтары: дүниежүзілік соғыстар кезіндегі нормалар мен тәжірибелер. Мичиган университеті. ISBN 978-0-472-11889-2.
- Блэр, балшық (1998). Гитлердің қайықпен соғысы: аңшылар, 1939–1942 жж. Кездейсоқ үй. ISBN 978-0-30787-437-5.
- Бридгланд, Тони (2001). Жек көрушілік толқындары: Екінші дүниежүзілік соғыстың теңіз сұмдықтары. Қалам және қылыш. ISBN 978-1-4738-2061-6.
- Буш, Райнер; Ролл, Ханс-Йоахим (2003). Der U-Boot-Krieg 1939–1945 жж. – Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe фон 1939 ж. Қыркүйек, мамыр, 1945 ж. [1939–1945 жж. Қайық соғысы – 1939 жылдың қыркүйегінен 1945 ж. Мамырына дейінгі аралықта рыцарьлардың қайықшылары.] (неміс тілінде). Гамбург, Берлин, Бонн Германия: Верлаг Е.С. Миттлер және Сон. ISBN 978-3-8132-0515-2.
- Эдвардс, Бернард (2004). Ымырт. Әскери-теңіз институтының баспасөз қызметі. ISBN 978-1844150359.
- Fellgiebel, Walther-Peer (2000) [1986]. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile [Темір кресттің рыцарь крестін алып жүрушілер 1939–1945 жж. – Екінші дүниежүзілік соғыстың барлық вермахт тармақтарының жоғары наградасының иелері.] (неміс тілінде). Фридберг, Германия: Подзун-Паллас. ISBN 978-3-7909-0284-6.
- Габлик, Аксель Ф. (1996). Strategische Planungen in der Bundesrepublik Deutschland 1955–1967: Politische Kontrolle oder militärische Notwendigkeit? [Германия Федеративті Республикасындағы стратегиялық жоспарлау 1955–1967: саяси бақылау немесе әскери қажеттілік пе?] (неміс тілінде). Баден-Баден, Германия: Номос. ISBN 978-3-7890-4255-3.
- Ганнон, Майкл (1990). Барабан операциясы: Екінші дүниежүзілік соғыста Германияның Американың жағалауына алғашқы катерлі шабуылдары туралы драмалық шынайы оқиға. Вашингтон: Әскери-теңіз институтының баспасөз қызметі. ISBN 978-1-59114-302-4.
- Хадли, Майкл (1985). Канадаға қарсы қайықтар: Канада суындағы неміс сүңгуір қайықтары. Монреаль: McGill – Queen’s University Press. ISBN 978-0-7735-0811-8.
- Хедли, Майкл Л. (1995). Өлгендер емес, санаңыз: неміс сүңгуір қайығының танымал бейнесі. Монреаль: МакГилл-Квинс университетінің баспасы. ISBN 978-0-773512-82-5.
- Хилдебранд, Ганс Х .; Рер, Альберт; Штайнметц, Ханс-Отто (1993). Die Deutschen Kriegsschiffe. Өмірбаян – Spiegel der Marinegeschichte von 1815 ggen zart Gegenwart. (10 балде) [Герман әскери кемелері. Өмірбаяндар – 1815 жылдан бастап бүгінгі күнге дейінгі теңіз тарихының айнасы. (10 том)] (неміс тілінде). 3. Mundus Verlag. ISBN 978-3-7822-0211-4.
- Милнер, Марк (2011). Атлантика шайқасы. Тарих баспасөзі. ISBN 978-0-7524-6187-8.
- Митчем, Сэмюэль (2012). Гитлердің қолбасшылары: Вермахт, Люфтваффе, Кригссмарин және Вафен СС офицерлері. Мэриленд: Роуэн және Литтлфилд. ISBN 978-1-4422-1153-7.
- Муллиган, Тимоти (2013). Не акулалар, не қасқырлар: фашистік Германияның қайықшы армиясының еркектері, 1939–1945 жж. Әскери-теңіз институтының баспасөз қызметі. ISBN 978-1-61251-080-4.
- Пэдфилд, Питер (1995). Теңіз астындағы соғыс: Субмарин жанжалы 1939–1945 жж. Лондон: Джон Мюррей. ISBN 0-7195-5168-4.
- Рохвер, Юрген; Гюммельхен, Герхард (1968). Chronik des Seekrieges 1939–45 жж [1939–45 жылдардағы әскери соғыс шежіресі] (неміс тілінде). Гершинг, Германия: Павлак. ISBN 978-3-88199-009-7.
- Рохвер, Юрген (1996). Теңіздегі соғыс, 1939–1945 жж. Әскери-теңіз институтының баспасөз қызметі. ISBN 978-1-5575-0915-4.
- Рохвер, Юрген (1999). Екінші дүниежүзілік соғыстағы осьтік сүңгуірлік жетістіктер: неміс, итальян және жапон сүңгуір қайықтары, 1939-1945 жж. Greenhill кітаптары. ISBN 978-1-55750-029-8.
- Rust, Eric (1993). Әскери-теңіз колледжінің шолуы, XLVI том, 3-нөмір, 343-реттік. Ньюпорт: Америка Құрама Штаттарының Әскери-теңіз күштері. ISBN 0-7195-5168-4.
- Шерцер, Вейт (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesives [Рыцарь кроссоводниктері 1939–1945 жж. Ресейдің Армия, Әуе Күштері, Әскери-теңіз күштері, Ваффен-СС, Фольксстурм және одақтас күштердің Германиямен бірге жасаған темір кресттің рыцарь кресттері.] (неміс тілінде). Йена, Германия: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
- Теннент, Алан Дж. (2001). 1939-1945 жж. Британдық және достастық сауда кемесінің су асты қайықтарына шығыны. Тарих баспасөзі: Саттон. ISBN 978-0-7509-2760-4.
- Террейн, Джон (1989). Ұлы сулардағы бизнес: қайықтағы соғыстар, 1916–1945 жж. Лондон: Лео Купер. ISBN 978-0-85052-760-5.
- Томас, Франц (1998). Die Eichenlaubträger 1939–1945 2-топ: L – Z [Емен жемістерді қалдырады 1939–1945 2 том: L – Z] (неміс тілінде). Оснабрюк, Германия: Библио-Верлаг. ISBN 978-3-7648-2300-9.
- Топп, Эрих (1992). U-Boat командирінің Одиссеясы: Эрих Топптың еске түсіруі. Westport: Praeger. ISBN 978-0-275-93898-7.
- Вауз, Иордания (1997). Қасқыр: Екінші дүниежүзілік соғыстағы қайық командирлері. Вашингтон: Әскери-теңіз институтының баспасөз қызметі. ISBN 978-1-55750-874-4.
- «Das rätselhafte Schicksal von U-869» [U-869 жұмбақ тағдыры]. Der Spiegel (неміс тілінде). 2 ақпан 2006. ISSN 0038-7452. Алынған 22 қаңтар 2020.
- Буб, Эндрю С. (12 қазан 1999). «SSI қосалқы графиканы жаңартады». CNN.com. Алынған 22 қаңтар 2020.
Киножурнал Дойче Вохеншау 1942 № 626
Франция.
Атлантическое побережье Европы, в районе Дьепа после боя немецких войск с десантными англо-американскими войсками.
Генерал-фельдмаршал Герд фон фон Рунштедт осматривает военные трофеи.
Награждение наиболее отличившихся солдат Железными крестами.
Офицер прикрепляет Железный крест раненому солдату.
Атлантический океан.
Бункер для немецких подводных лодок.
Возвращение на базу подводной лодки капитана 3-го ранга Эриха Топпа после выполнения задания, он отдает рапорт коменданту порта.
Торжественный обед экипажа лодки, моряки сидят за столиками на открытом воздухе, Эрих Топп рядом с обергруппенфюрером СС, генералом СС Зеппом Дитрихом.
Гросс-адмирал Эрих Редер приветствует моряков, совершивших героический рейд к побережью США. За ним следует гросс-адмирал Карл Дениц.
Гросс-адмирал Редер поправляет крест на груди матроса, жмет руку.
Германия.
Ставка Гитлера.
Капитан 3-го ранга Эрих Топп направляется в штаб-квартиру фюрера для награждения его Мечами к Рыцарскому кресту с Дубовыми Листьями.
Главный адъютант фюрера Рудольф Шмундт смотрит бумаги с офицерами штаба.
Капитан Вернер Баумбах, командир 1-й группы 30-й бомбардировочной авиации у входа в штаб, Гитлер выходит к нему, поздравляет с наградой: Рыцарским крестом с Дубовыми Листьями и Мечами за потопление судов союзников тоннажем свыше 300 тысяч тонн.
Баумбах представляет фюреру свой экипаж: бортстрелка, оберфельфебеля Вильгельма Брауна, бортрадиста, оберфельдфебеля Генриха Тиса, штурмана, унтер-офицера Герхарда Баэрвальда.
Баумбах беседует с начальником оперативного отдела ОКВ генералом Альфредом Йодлем.
Вернер Баумбах с экипажем перед камерой.
Они у самолета, отправляющегося на фронт.
Центральный участок восточного фронта на линии Смоленск-Ржев-Орел-Курск.
Прибытие грузовых составов с оружием и боеприпасами, новыми танками для германской группы армий «Центр».
На передовых позициях.
Пауза в боях.
Солдат несет в руках буханки хлеба.
Грязные пехотинцы улыбаются в камеру, едят в окопах консервы.
Обстрел артиллерией атакующих советских войск армии Тимошенко под Ржевом.
Стреляют минометы и зенитки по советским танкам, расчет у орудия.
Фрагменты перестрелки пехоты.
Советская атака отбита.
Уничтоженные советские танки, подбитый танк застрял над траншеей.
Раненым немецким солдатам оказывают первую помощь.
Пехота готовится к контратаке, пробегает в тумане по лесу к реке.
Преодоление водной преграды на понтонах.
На противоположном берегу солдаты залегают с оружием.
Советская артиллерия бьет по переправе.
Немецкие танки преодолевают реку, механик смотрит в щель.
Обстрел советского бункера.
Атака немецких танков и пехоты продолжается.
Танк едет через лес.
Атака немецкой авиации.
Ключевые слова
Франция, война 2 мировая, войска, военачальники, персоналии, трофеи, награждение
Атлантический океан, война 2 мировая, ВМФ, военачальники, персоналии, награждение
Германия, война 2 мировая, военачальники, персоналии, Гитлер, ВВС, награждение
СССР, война 2 мировая, войска, техника, танки, артиллерия, раненые, мост, ВВС
Немного о Кортике Кригсмарине или что было похищенно у Эриха Топпа: otrageniya — LiveJournal
- id77 (id77) wrote in otrageniya,
При недавнем написания поста о самых результативных немецких подводниках 2 Мировой внимательно изучал их биографии и при прочтении информации об Эрихе Топпе наткнулся на такой отрывок:
“Даже после ухода на пенсию, Эрих Топп продолжал вести очень активный образ жизни. Когда здоровье стало подводить он стал путешествовать с патронажной сестрой. Топп очень много общался со своими сослуживцами и простыми людьми, которые его боготворили. Его дом был открыт для посетителей, один из которых оказался нечист на руку и украл позолоченный кортик инкрустированный бриллиантами (“Ehrendolch”), которым Топп был награжден в августе 1942 года адмиралом Рейдером. Таких кортиков в Мире существует всего 2. Попытки сына Топпа вернуть кортик обращаясь к ворам через газеты и Интернет никакого результата не дали. Кортик так и не был возвращен законному владельцу и, скорее всего, хранится тайно в какой-нибудь частной коллекции”.
Заинтересовался, решил проверить. И что могу сказать – автор не совсем прав. Точнее прав частично и очень преувеличил.
у Топпа действительно был кортик и его украли. Но о какой-то сверхэкслюзивности говорить не стоило
Речь тут идет о Почетном кортике Кригсмарине (Ehrendolch der Kriegsmarine). и это, по моему глубокому убждению, самый красивый кортик Третьего Рейха – с дамасским клинком и бриллиантами в навершии.
Он вручался с 1939-1944 г. лично Главнокомандующими ВМФ, до 1943 года гроссадмиралом Эрихом Редером (Erich Johann Albert Raeder), после 1943 года гроссадмиралом Карлом Деницем (Karl Doenitz). Кортик вручался за особые военные заслуги перед Третьим Рейхом, всего было произведено 60 таких кортиков, но вручено только 17.
Условием для получения кортика было награждение Рыцарским Крестом железного креста с дубовыми листьями и мечами, как правило такие награждения были только за серьезные достижения в морских боях с противником. Если проводить аналогию с советскими боевыми морскими наградами, представленный кортик можно сравнить с флотоводческим орденом адмирала Ушакова I степени.
Почетном кортике Кригсмарине представляет собой вариант «люкс» моркого кортика обр. 1938 г.
Общая длина в ножнах – 42 см
Общая длина без ножен – 39,5 см
Длина клинка – 26 см
Толщина клинка – 1,9 см
Клинок кованый, дамасский, прямой, с тремя долами. На лезвии возле эфеса помещалась дарственная надпись, подпись гроссадмирала Редера (или Деница) и дата награждения. Надпись была сделана выступающими позолоченными буквами.
Свастику на головке рукояти украшают 17 мелких бриллиантов, а позолоченная спираль, обвивающая рукоять, изготовлена в виде ленты, изображающей ветвь с дубовыми листьями и желудями.
Сама рукоять всегда изготавливалась из слоновой кости. Ножны цельные с отдельно установленным устьем, выполнены из позолоченного метала, очень богато украшены объемными дубовыми листьями с якорем между двумя кольцами для ношения кортика на подвесе.
Было 4 варианта этого кортика, в завиимости от дартвенной надписи:
ипы подписей на клинках
1. «In dankbarkeit und True/Die Kriegsmarine» («С благодарностью и верностью»).
2. «In dankbarer Anerkennung» («С благодарным признанием»).
3. «Dem Ubootsieger»(«Командиру подводной лодки»).
4. «Dem tapferen U-Bootskommananten»(«Храброму командиру подводной лодки»).
Кортик Топпа относится к категории Raeder – Т. 3, то есть выдан гроссадмиралом Редером и надписью «Dem Ubootsieger»(«Командиру подводной лодки»).
Произошло награждение 17 Августа 1942. Кроме Топпа точно такой же кортик был у Гюнтера Прина (награждение 20 Октября 1940), Отто Кречмера (награждение 4 Ноября 1941) и Рейнхарда Йохана Хейнца (2 Сентября 1942)
Ну а самым редким из Почетных кортиков Кригсмарине получается Doenitz –Т.4. Всего 2 награждения – Вольфганг Лют, и Альбрехт Бранди.
Приятного времени суток.
Язык до Киева доведёт. А нос?..
А что нос?.. Нос – это штука такая, знаете ли… Если очень много любопытствовать, то на базар лучше не ходить. Оторвать могут, как…
16 боярских кланов России. Трубецкие.
Здравствуйте уважаемые. Продолжаем с вами вспоминать наиболее мощные боярские кланы России. Сегодня у нас на очереди род Трубецких. Трубецкие (чуть…
Блеск и ужас “Гремми-2022”
Здравствуйте уважаемые. Несколько слов по поводу прошедшей ночью церемонии награждения музыкальной премией “Грэмми-2022”. Внимательно…
Photo
Hint http://pics.livejournal.com/igrick/pic/000r1edq
Fregattenkapitän Erich Topp – Командиры немецких подводных лодок Второй мировой войны – Солдаты Кригсмарине
Фрегаттенкапитан (Экипаж 34)
Успехи Потоплено 35 кораблей общим тоннажем 197 460 брт Потоплено 1 боевой корабль общим тоннажем 1190 тонн Повреждено 4 корабля общим тоннажем 32 317 брт |
1 | 2 июля 1914 | Hannover | ||
Умерли | 26 дек 2005 | (91) | Suessen, Германия |
| Очки
|